Güne Doğurgan Kalan
sönmeyen bir ışık yansıyor
aşk içiriyor kadehlerde gece fasıl kurmuş şarkıların dilinde nakaratlarında şaha kalkıyor duygular edebi,ebedi,edepsiz hecelenirken dilde sözcükler ayıp şeyler düşlüyor hayalinde filika yüzdürüyor uzanmışta yeşil deryalar üzerinde esir duyguların çemberinde düşlerin sunağında uzanıyorken arzular şaha kalkar sessizce feyiz alır sevilerden ruhlar sarmaş dolaş İhtiras tende yakarışlar tanrıya ulaşır dualarla esir olduğumuz anlarda silkinip doğrulur yerinden aşk yangısı incitmişken canını ferahlatmak için kendini istiridye kabuğundan fırlarcasına yelpazesini alıp eline sallar evire çevire sindirmeye çalışırken duyguları tende ve ruhta yıldızlar dans ederken etrafında tutup elinden aşkın tekrar Yapıştırır dudaklarını aya Edepsiz ve hayâsızca boylu boyunca uzanan uzun bir ovada bir küme bir artezyen kaynağı bizden olan yüreklerden doğan içini dolduramadığımız aşkla orgazmı yarım kısır bir döngü güne doğurgan kalan Cüneyne edebiyat dergisi kasım aralık 2022 sayı 7 |