Bu ne ilk uyanışım sensiz sabahlara
Ne de ilk çağırışı beni karanlıkların
Yorgun cümleler var dilimde
Gözlerimde yorgun anılar
Ve içimde dinmek bilmeyen acı hasretlikler
Sensizliğe uyanmaktan daha acı
Gözlerimi sensiz kapatışım
Terk edişim uykulara giderken seni
Çünkü sensiz hiçbir sabah doğmadı benim şehrimde
Ve hiçbir karanlık duyuramadı bana sesini
Ama terk edildim her gecede..

Sancıyla kanıyorsam,
Kanatabiliyorsam seni gece yarılarında
Bu yenilmemişliğidir yorgun ellerin
Duvarda asılı kalan sazın,
Dilimdeki yorgun türkünün
Ve acı tadındandır Sevgimin.
Acılı sevdik sevildik acılı düşler içinde
Acılı Sevdam koydum adını, düş gecelerinde
Bırak öyle kalsın…
Bırak öyle taransın saçlarımız
Ve beyazlar bize yorgun akşamlarda yakışsın..

Acımın Sevdası..
Acıyı, kanamayı ama en çok Seni Sevdim…