Dostu Devran
Akıp gidiyor, durmuyor zaman.
Dertler bitmiyor, vermiyor aman. Zalim dünyadan, göçtüğüm zaman. Anlarsın halim, ey dostu devran. Sözümü dinle, incitme beni. Darda bırakma, bekletme emi. Dosta düşmana, güldürme beni, Ellere kıymet verdiğin zaman. Sevdiğim kanma, yaban sözüne. Fazla güvenme, dostun eline. Sonra ağlarsın, kendi haline, Gönülden dara düştüğün zaman. Günay’ım söyler, hep acı sözler. Acıdan gülmez, bir türlü yüzler. Neylesin garip, sevdiğin gözler. Sevdadan yana düştüğü zaman. (17.10.2002 / Zonguldak) Günay Özdemir merSİNop Yağlıboya tablo: Günay ÖZDEMİR / 2006 |
Acıdan gülmez, bir türlü yüzler.
Neylesin garip, sevdiğin gözler.
Sevdadan yana düştüğü zaman.
Güzel bir şiirdi. Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.