gel..
ayışığında gözükmeyen bir papatyaydım
göremedin... gün ışığında da bekledim gelmedin! güneşle beslenemedim ben ben sadece seni bekledim günlerce ezildim ayaklar altında umutla kalktım yeniden... başkalarının elini tutmanıda izledim kırıldım ama kırıldığım yerden tekrar yetiştim gözlerim yoktu ağlayamadım yapraklarımda gizli yüreğimle aşıktım sana son kez üsüme bastığında gövdem de eğilerek yere değdi bekledim tekrar doğrulmak için gelmeni GELMEDİN! şimdi toprağın altında hasretken güneşe ve, beş kala, çürüyerek yok olmama tekrar bağırıyorum, toprağın derinliklerinden gel..! |
tebrikler