Gün olur...
Gel , gel otur şöyle yanıma
çok doluyum yüküm yağmur sağanak ağlayayım gönlüne gözlerim mağrur kıyısında , tam ucunda bir yürek ellerimden süzülür gülüşlerim ürkek akıl harabe sevgiye aç gönüller virane bir şehir gibi heryanım ipotek beni ben eden amansız varlığın üstüme inen bir kabus sandığım doya doya susmak lazımdı oysa ölüm değil sevememek yandığım ... |
şair arkadaşım; şiirin finali güzel olmuş. kutluyorum. sygılar