Dün gece hayâlinle avunmaya çalıştım,
Avutup gidişine akıl sır ermedi ki.
Yıllar yılı ağlayıp yokluğuna alıştım,
Hatırımı sorup da bir selâm vermedi ki.


Leb-i canâna kandım yakût-u gonce-fem’di,
Leylâ’nın ateşiyle yanan Kays halefimdi.
Gülistân’a râm olan andelip selefimdi,
Sinemde büyüttüğüm gülleri dermedi ki.


Ayrılık acısıyla gözyaşımı dökerken,
Hüzün çiçeklerini sensizliğe ekerken.
Izdırâbın yükünü karşılıksız çekerken,
Ateşinde yananı gelip de görmedi ki.


Demir olsa erirdi topraktanmış bu beden,
Zülfüne bağlayıp da bana cefâlar eden.
Yüreğimi koparıp keh-keşânlara giden,
Hasret yüklü kervanda sâr-bân’a sormadı ki.


Hazânda son demimde gelsen bile yorgunum,
Bin yeminler ettiğin yalanına kırgınım.
Mil çektin gözlerime uykulara dargınım,
Heyülâlar gördüğüm rüyâmı yormadı ki.


İrem’in bahçeleri Belkıs’a adanırken,
Babil’in asmaları vahşetle budanırken.
Kisrâ’nın sarayları zilzâl’e ödenirken,
Gönlümdeki köşküne neyleyim girmedi ki.





..............................................Kardelen26