İNADIM İNAT
Maarifin zemininde, zerre kadar kaymadım
Şarap içtim, kelle oldum, kaderimden caymadım İlim irfan şöyle dursun, ez cümlesi nafile Ben yine de tek kelime, hafızama almadım Dediler ki; olmaz bundan ne bir köy, ne kasaba Bugünüm de, yarınım da, uymadı hiç hesâba Her kim gelip uğraştıysa, cümlesinden şikâyet Günahlarım ağır bastı, yer kalmadı sevâba Cevher vardı, döner dendi, mücevherin nesline Kelâm etti cümle âlim, ilim irfan üstüne Bilmediler şu derdimi, sormadılar bir nebze Uğraşıp da didindiler, varmadılar aslıma Tekfûri bu, bilmezler ki; ne inattır kendisi İnadından vazgeçmez hiç, kesilmezse nefesi İki cihân bir olsa da, o caymaz hiç, yolundan Adam sanır kendisini, yedi dağın efesi… Tekfûri - 05.08.2009 |
sazinin telini dinlemezler mi?
öze hakim olmadan söz mü eder
gönül gözüyle dosta meyl eder...
affinla,icimden geldi...
saygilarimla üstadim...