Mavi Gültoprağın kuruyan dudaklarına beyaz bulutlardan yağmur tanesi düştü kırmızı oldu gök kuşağının bütün renkleri bir tohum işledi içinde muhtaçtı toprak gülümsemeye sevgi seline mavi yüz mavi dil mavi el neyse... desem ki hiç mavi gül gördün mü? saçakları nemli her mevsim tek dal açmış solmaz kuramaz güneş su toprak elli... sual/sin mavi gül mavi gülümser derdi rahmetli dedem çiğ düşünce yüzüne boş verir hüzün/eee damla kurur yüzünde bir vakit sonra ve yalancı rüzgarlar öper yüzünden gece gündüz uyumaz yağmursuz olmaz sinek konmaz her canlıya mavi gül nasip olmaz... |