Masumiyeti Yoktur VatanınÇocuk, Tebessümündür suyum, aşım, Zekandır geleceğim, Ayıbımdır gözyaşın, Çocuk, Henüz çok küçük yaşın. Kırgınlıklarımızdan düşmüyor payına, Masumiyet; sevincinin şavkında dikiş tuttururken hayata, Tıpkı misketlerini yitirdiğin gibi, Yitiriyoruz insanlığımızı... Çocuk, Sebep değilsin! Çare olacaksın, eğme başını. Dik dur, Öp babanın naaşını. Bitecek bu zulüm elbet, Milletçe büyüyebilirsek. Çocuk, Umutsun! Ne sen unut babanı bu yaşta toprağa veriş nedenini, Ne de tarih unutsun. Çocuk, Vatan uğruna ölenin oğlusun. Bizler beceremiyoruz madem, Tanrı seni ve masumiyetini korusun... Elif SEZGİN |
çünkü birinci tekil şahıstan 3. tekil şahsa geçilmiş. sanırım yazarken yanlış geçirdiniz. başarılar.