Malesef...
Bütün bağlarını koparttım ağların
Artık renkleri tanımıyorum İçimde kıpırtısız serçeler Daldan dala konamıyorum Beş parmağımı dikip mekana Kendimi aramıyorum Duvarlar yüzüme kapandı Pencereleri aralayamıyorum Artık lastik gibi sünmeyecek hatıralar Dünde kalan neydi Hatırlamıyorum Çekmişim el etek ruhumdan Dünyayı tanımıyorum Gel bir adım beriye Gözlerime bak Bak nasıl ölüyüm Yaşamaklardan Hiç bir yerde Bulamadım huzur Artık pölük pörçük Hayatla uğraşmıyorum Malesef Bu sabah da Ben bir ölüyüm |