ANNEMMMFarkına varamadığım bir değermiydin, Ruhumu okşayan bir rüzgarmıydın, Başımı dizine koyup ağlıyorken, Cennet ırmağında bir sandalmıydın. Sevgi verdin sevmeyi, Hoşgördün hoşgörmeyi, Affettin affetmeyi, Güldün gülmeyi öğrendim. Bu dünyayı sen zannettim, Bulamayınca seni etrafımda, Yalan dolanları gördüm hep ağladım. Ne bir dal, ne bir sandala rastladım... En sonunda anladım ki; Karşılıksız seven tek varlıktın, Ağlarken güldürendin, Üzülürken sevindiren, Aç iken doyuran, Sendin.... Tek sen... Eğilince başım yerlere, Farkına varamadığım cenneti gördüm. Ayaklarında cenneti gördüm... Annem, cenneti gördüm... 02/08/2009-nilkurt |