SEN HER DEM VUR KİHer dem vur ki yıkılsın kıyılarım Döküleyim su misali gülüşlerinden Ki tutamasın ellerin istese de Kan revan toprakta kalsın bedenim Tut ki hiç yüreğinde değildim senin Hiç beklemedin kuytularda Bilmezsin Ne zordur Hazan yaprakları gibi savrulmak rüzgarda Ve tutunamamak hiçbir şeye Çöküp kaldığım kirli duvar diplerinde Şimdi ölü aşklar deriyor ellerim Her dem vur ki yansın umutlarım Darmadağın gecelerde kalayım Kurusun gözyaşlarım Ağlayamıyayım bir daha Tut ki hiç karanlık görmedin sen Tut ki sırdaşın değildi gölgeler Karanlıklara mahkûm kalan benim sevdamdı Bir yıldız görsem uzatırdım avuçlarımı Bilemezsin Ne zordur yaşamak yapayalnız Sığınmak bilinmezliklere Ürperten zifir zindan labirentlerde Yolunu kaybedeceğini bile bile yürümek Tan yeri ağarıncaya kadar Ve düşmek Fecr-i ati’de yerlere En kötüsü Gün ışığında beklemektir yılgın ve sessizce Sen… Her dem vur ki, Ölsün artık sevdam içimde Hüseyin AKOVALI |
...saygılarımla sayın hocam.