O GÜNÜ DE BEKLERİM
Ummanlara yelken açmış gibiydik
Hani nerede sevdaların kesiştiği nokta? Hani hayata, boşvermiş liğimiz bugün? Bir ışığın çevresinde kelebek miydik?. Hani şiirleşecekti, ölümsüz olacaktı aşkımız? Evet şiirleşti belki, ama ölümsüz olamadı Hoyrat gecelerde sabahlara kadar dans edip Ertesi sabah yorgun bakışlarımızda eridi yaşam. Kanıksanmış düşler miydi esaretimiz? Yok sa rol icabı mıydı sevişlerimiz? Usumda yaşayanlar, frekans tanımaz düşler Hani dudaklarındaki, bitmeyen gülüşler?. Nasıl bilebilirdim ki, hüsranla bitecek sonu Ateşlere atar, yakardım benliğimi Senin eline bırakırdım, kuklamsı bedenimi Hani bitmeyecekti aşkımız, hep sevecektin beni?. Buzullardan kopmuş gibi eriyen bedenim Sensizliğin yüreğimde, bıraktığı yorgunluk Bakar kör görmüyor başkasını gözlerim Kavuşmak mahşerdeyse, o günü de beklerim.. Kenan Kurçenli. |
savran