ALDANIŞLARIM
aşk bu
gözünü kör eder bazen en delisi bazen en sakini bazen en uysal insaı bile çılgına çevireni zamanlarla savaşır kaybettiklerimi toparlamak dağılanları yerine yerleştirmeye çalışırken sabahın ilk ışıklarında elimi bir cam parçası kesti kan damarlarımdan boşalırcasına akarken yıkımları birbir vurmaya devam eden zaman hayat benle oyun oynarcasına bir sahnesini daha göstermişti gurumun yerle bir oldugu vakitler de canım yanar yüregim kanar bakışlar vardır anlamları buyuk ve derin olan acıdıkça acıtan ben bir daha düştüm yok mu kaldıran....... |