ISINAMADIK
Güneş doğdu üzerimize sen ve ben ısınamadık,yağmur taneleri dökülürken ıslanamadık,
benim yağmurlarım ıslatırken sadece seni, beni ısınamadığım güneş yaktı kavurdu, geceler sığınağım oldu,ay sırdaşım,dipsiz kuyulara attım çığlıklarımı yusuf misali, günün geceye akışını izledim izbe ve karanlıklardan bir yarasa misali, fotoğraflar silindi hep gözlerimden, silüetler belirdi gecenin ortasından ve sen ıslandın benim yağmurlarımda geceye aldırmadan, hayaletler dolaştı ıslak gözlerimin önünde ve ısınamadık doğan güneşte, yine ben yanıp kavruldum o güneşte ama ısınamadım, yokluğun saldırdı tüm hücrelerime, boğuldum çırpındım ama kurtulamadım, seni anlattı gecem , ay konuştu yıldızlar ve ben dinledik, ağladık hep beraber ay ağladı melekler sildi ayın gözyaşlarını ben ağladım seni aradım kuruyan gözyaşlarımda dipsiz kuyularda buldum kendimi çığlıklarımla ve güneş doğdu ay ve yıldızlar gittiler birer birer onlardan gözyaşları kaldı bana anladımki benim yağmurlarım onların gözyaşlarıydı seni ıslatan |