5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2461
Okunma

Gülünce sen, hiç bugüne kadar
Türü görülmemiş papatyalar
Acardı gönlümde, kelebekler uçardı.
Sen gülünce uçsuz bucaksız
Ormanların tertemiz havası
Sarardı çiğerlerimi.
Gülünce sen, dişim bile
Ağrısını unuturdu.
İşsizliğim bile koymazdı bana
Ferhat’ın Aslı’sına kavuşma
Mutluluğu sarardı ruhumu.
Gülünce sen, zannederdim ki
Bütün çocukların karnı tok.
Tüfeklerin yerine, yemyeşil,
Up uzun ağaçlar dikilmiş
Barışa susayan dünyamıza.
Ahmet Güdücüoğlu
Balaban Kent Şairleri
5.0
100% (4)