*YOL*Yol Ayrılan yollar birleşir Biliyorum bir gün ebediyette Bir gölgeye mahkum ahlat ağacım Yol kenarında çağlayan pınar Bilirki Yolcusu geçmez burdan Ama olsun En derin hatıraları saklar Ona varılan o yolda Ağlamakla gülmek arası yerde değil artık Bir bülbülün edasıyla şakıyor Ne gözde yaş Ne yürekte hüzün taşıyor Bilirki Ahlat ağacı dikeni batmaz Papatya yaprakları onu üzmez O yolda *****Necla Argüz.....26 7 2009 izmir Necla Argüz |