YALNIZDI BÜTÜN KUŞLAR
Üşüyen bulutların çocukları
Göğsümüzde kanat çırptıkça İçimizde yaşlanır çınar. Hüzünler çoğaltır. İmgeler dökerek iğde dallarından. Sığınaklar yaptığımız aşka Sımsıcak sevdamı yazıyorum, Adın,adın kelimelerin en başında Adımlarımız için kendini yok sayan Odalar çoğalır. Yarım açık unutulmuş Kapıların arkasında Dar basamaklarından İnilen bodrum katlarında. Senden öğrendim Senden öğrendim,her ne varsa Esrik şiirlerin yarım kalan imgelerini ve, Soluğum kesildiği zamanlarda Sular içtim avuçlarından Açık unutulan çeşmelerden. Sönmeyen bir yangınında külü oldun İçimin Gölgendi,gölgendi peşin sıra yürüyen Nereye gittiysem seni götürdüm. Yanıbaşımda. seni düşündüm Hangi ayrılığa uzandıysam Seni düşündüm. Her acı şiire dönüştü Sensiz gecelerin koyu gölgelerinde İçimizdeki özgürlüktü Direncimizi coşkuya çeviren Yırtılan kalbimizin söküğünü Kavuşturan Sevdamızdı Hiçbir korkuya aldırış etmeyen ve Yalnızdı, yalnızdı bütün kuşlar. Yalnızdı, bütün kuşlar… YAZAN:NEBAHAT ERKAN |
Sensiz gecelerin koyu gölgelerinde
İçimizdeki özgürlüktü
Direncimizi coşkuya çeviren
Yırtılan kalbimizin söküğünü
Kavuşturan
Sevdamızdcanım rumuzdaşım değerli kalem arakadaşım...içime işledi dizelerin varol nurol hayranlıkla okudum emğine sağlık sevgiler selamlar gönderdim gül yüreğine...