SAK /LAM /BAÇ
Yaramaz çocuklar gibi olsam
Hiç bıkmadan usanmadan Her şeye her şeye sebepsiz yere Hıçkıra hıçkıra ağlasam Kimse kızmasa bana Bağırmasa hiç bir şey sormasa Neden siz,sebepsiz Sorgusuz , sualsiz Usanmadan ağlasam Sonra Islak ıslak baksam sana Bulutlardan sağnak yağmur yağsa Koştursam bir sola bir sağa Beni kimse bilmese tanımasa Sadece Senden başka Saklambaç oynuyorduk hani Hatırlar mısın ?? Kimse yakalayamazdı bulamazdı beni Sokakların arasında arardım kaybettiklerimi Seninle yaşadığımız anıları Hayalleri Konuştuğumuz sözleri Gelir mi acaba bilmem ki Bunca zaman sonra yaşanan lar geri Ben sen olmayınca huzursuz oluyorum Senin yokluğunda senin sessizliğinde Perişan oluyorum Kanadım kolum kırılıyor Çaresizlikten kuşlar gibi çırpınıyorum İşte o zaman içimden ağlıyorum Yaşlar bulut gibi Gök gürültülü sağnak yağmur gibi Akıyor tutamıyorum Yaramaz çocuk olmadım hiç Saklambaç oynarken yakalanmadım hiç Eve babacığımdan sonra gelmedim hiç Yemek saatlerini kaçırmadım hiç Yine bir araya gelsek Eski sokaklarda sadece yürüsek El ele bile tutmasak göz göze bile gelmesek Ama Sadece sen ben o günleri yad etsek refika ertekin///............ |
YÜREĞİN DERTTEN UZAK KALSIN ABLACIĞIM. SAYGILAR....