aşkım’a ilk şiirim...

Hiç böyle esmemişti gönlümün meltemi
Ne yana baksam görüyorum denizdeki aksini
Hayat sahnesinde oynuyorum aşık bir serseri
Karalar içinde pembeyi ben sende görüyorum..

Mutluluk bizim için sanki küçük bahane
Kalbimdeki buzların derdine yalnız sensin çare
Bizim aşkımız olmalı bu alemde efsane
Kendimden kaçıp sana doğru koşuyorum...

Sesin huzur bakışın umut veriyor bana
Dayanamıyorum artık ne hasrete ne gama
Sen beni özlerken o kahpe uzaklarda
Ben yudum yudum seni içiyorum..

Melekler bile imreniyor bu masum güzelliğine
Mecnun Leyla’sını unutur bu gözleri görse bir kere
Yıldızlar bile bizim için parlıyor bak bu gece
Sen uyurken ben düşlerimde yalnız seni görüyorum

Hayat çok kısa hepimiz birer fani
Hesap yoktur ki aşkta herşey olur ani
Sende birazcık sevsen nolur ki yani
Sen yine de bilmesen de ben hep seni seviyorumm....