Tek başına bir çocuk doğurursun içinde,
Adını sevgi koyarsın.
Büyütürsün,
Ona birşeyler katarken,
Senin için ne ifade ettiğini öğrenirsin.
Onu yaşarsın,onun için yaşarsın..
Onun için çekersin havayı ciğerlerine
O heycanlandığında;senin kalbin çarpar,
O üzüldüğünde;senin için kanar,
O mutlu olduğunda;senin gözlerin güler..
O ağladığında;senin gözyaşların akar,
Nazlıdır,ürkektir,kırılgandır,
Kimi zaman da öfkelidir herşeye sevgi,
Anlaşılmayı bekler,sevilmeyi bekler..
Büyüktür,gerçektir ,olgundur,
En önemlisi tecrübelidir;
Yüzlerce kez doğar,
Dünyaya her geldiği yürekte başka bir gerçek öğrenir.
Ve ancak sevilirse bildiklerini öğretir..
Anlık mutluluklarla beslenir,
Karşılık beklemez,
Oyunları sevmez,
Kararsızlıklara gelemez..
Gel git yoktur onun dünyasında;
Güneş hep en tepededir,
Ay her zaman olması gerektiği yerdedir,
Sulara yön veren sevgidir..
Tek sorunu haykıramamaktır;
Yalnızlığında büyüyen sevgi ifade edilemez,
Anlatılamaz,
Yardım ister,anlaşılmak ister..
Yıpranır,ağlar,acır;
İçindedir ki seni de acıtır..
O hayata gülümseyerek doğan sevgi;
Artık yüzünde yüzlerce çizgi olan bir yaşlıdır..
Ölüm vakti gelmiştir.
Bir başka yürekte doğmak üzere terkeder seni;
Bedenini,kalbini ve ona adadığın ruhunu..

_YgS_