Aslında bir de korku..
Ya yeniden sevemezsem...,
Ya sevilmezsem yine tutku ile..
ya hepten kaçırırsam treni..
mutluluk hayal mi ?
geleceğim ürkütücü ve karanlık gözümde..
oysa yeni sayfalar var hedefte...
niye bu karamsarlık...
kötü olan ne...
iç savaşımla kendimi bitiriyorum...
osmanlı da iç savaşla çökmedi mi..
dağılma devrini yaşıyorum...
gelin tutun elimden..


vazgeçmek bu kadar kolay mı
insan kendi kendinden vazgeçebilir mi
hani kendine saygın olmazsa başkasına da olmazdı ya
kendinden vazgeçersen neden başkası da senden vazgeçmesin..
biliyordum..
ama vazgeçtim...
kendimden değil sadece..
bazen hayattan da vazgeçtim..
ölmedim ama ölümlerin en beterini yaşattım kendime...
niye bu mazoşistliğim ?
derdim ne, isyanım kime?
neye?
ne fayda ??
offf... bunalıyorum yine..
çıkamıyorum zindanlardan..
kendimi kapattığım kör kuyulardan..
aydınlıktayım oysa biliyorum..
ama kurtulamıyorum karanlıklardan...



okunası bir analtımdı.

saygımla
şair.