Son Demler.ben yorgunum, ben bitmiş, sözüm ona, hayat neymiş? ne yaşadığmı anladım, ne yaşananları. bazen hırçın sel suları gibiydi, bazen bir nehir ağzı denize boşaldığı yerde taşıdıklarına razı.... bazen dingin bir deniz, bazen sakin ve suskun bir koy. sığınak oldum bazan, bazen istemedim kimseyi sularımda. mevsimler gibi yaşadım ömrümü en çok da kışı hissettim. Yeni baharlar düşledim son olmayan ilk yeşerişte tabiat anadan. bana yine hep güzler düştü elbet ilerleyen yol kıştı... sitem değil, bu bir serzeniş. eksiklere olan bir özleniş.. en çokda sevgisiz geçen bu ömürde ümit edip,aşkta bekleyiş.. İNCİ* 27/07/2009 ANKARA |
eksiklere olan bir özleniş..
en çokda sevgisiz geçen bu ömürde
ümit edip,aşkta bekleyiş..
İNCİ*
O kadar beğendim ve hoşuma gitti anlatımınız."en çokda sevgisiz geçen bu ömürde.
ümit edip,aşkta bekleyiş.."diyecek söz bulamıyorum.Ama değerli şairim,aşk beklenmez,yaşanır yaşatılır.İnş.bir gün özlediğine kavuşursun.İçten saygılarımı ve selamlarımı en nadide sevdiğiniz güllerle birlikte bırakıyorum.