İnsan avcısı...
Sen kuytuluklarda pusuya yatmış
Hiç tilki gördün mü Ben görmedim Amma bilirsin degilmi kurnazlığını Peki sen hiç insan avcısı gördün mü Ben gördüm Yedi başlı şahmeran Sanırsın ki Şakayıkta şakıyan kanarya o Mavi denizlerden bakardı yüzüne Güvercin kanatlar çırpardı Martı edalı Özgürlük timsaliydi enginlerde Alev kızılı umutlar içerirdi senli Nitelikleri gözlerini kamaştırırdı Dört dönerken etrafında Amacı avlamaktı seni Kirpiklerini kırpmazdı Sen tedirgin olma diye Anlardın anlardın ki Avcı avlanırken avını kör eder Bakmana bile fırsat vermezdi görme diye Seni kürkcü dükkanına çevirirken Sen aslan gibi kükreyip Pençeni atmazmıydın O kıvırırken maymun gibi canbaz Çakala benzerdi kurtluğu Senin niteliklerin onun nazarında Bir parça ete dönüşürken İnceliklerin içinde ödem oluştururdu O salınırdı etrafında Canım dinazorunum Ve zamanla anlardın Anlardın ki Kendisi hiç yoktu kendi yanında O bir karğaydı Amma sen Leşmiydin Bak İnsanım diye Haykırıyorsun Sen kuytuluklarda hiç insan avcısı gördünmü Masum kelebek uçuşlu Çiğ et düşkünü yam yam Unutma görürsen benim gibi Lütfen selavat getir Şeytanın yaveridir insan avcısı ... Bu şirimle Denizli Şair ler Ve Yazarlar Derneginden 2007 Yılında mansiyon ödülü aldım.Bazen mutlulugun tarifi zordur. |
O bir kargaydı
Amma sen Leşmiydin
Bak İnsanım diye Haykırıyorsun
aklima bir söz geldi.
kartal sinek avlamaz.
degisik güzellikteydi.
nasil ki bazen mutluluk anlatilamiyorsa bazen de yorum yapilamiyor.
ödül almis bir siir icin cok söze gerek yok.
ancak tebrikler defalarca böyle bir sairi.
sevgiler cok cok.