KÜÇÜK AYTEN
Babam raslamış tutmuş kolundan getirmiş
Kıvırcık sacları alnına dökülmüş Yalın ayak üşümüş titremekte Bir sıcak corba iki dilim ekmek Zor acmakta aile cevresini Anası ölmüş babası yeni evli Ablası dövermiş sözde her gün onu Dayanamış kacmış bu ızdıraptan Bize sıgınmış bir tanrı kulu işte insanlık işte dram Bir kız cocugu evinden kacmış Henüz onüç ondört yaşlarında Ac susuz bir kış günü Çökmüş bir duvar dibine Ürkek utangac birazda nazlım Hep düşünceli hep aglamaklı hali Bazende bakıp gülümserdi gözleri Cana yakındı konuşması düzgün İş görmeyi pek severdi Ne arayanı nede soranı vardı Sonradan karar verdik Biz arayacaktık ailesini Aytenmi Kactı gitmemek için ailesine Şimdi vicdan sorgusu Ne oldu acaba küçük aytene bilinmez Yolunda bahtında acık olsun küçük kardeş |