seni arıyorum
gelen her vapur yolcuları içersinde.
Koşuşturan insanlar arasında yoksun
Bir sonrakine saklıyorum heyecanımı
Her geliş bir bitiş oluyor, bir bilsen!
Bir bilsen perişan hallerim
sensizlik karabataklar gibi çöktü yüreğime
sana sesleniyorum, avazım çıktığınca
ama sen , sen duymuyorsun beni
yoksun yine ; ilk once ellerim düşüyor
üşüyor gözlerim
takatsız dizlerim, çöküyor yürümüyor artık
beni duyuyor musun?

Bak bahçemde hep sevdiğin o beyaz çiçekler açtı
Sana gönderndiğim kırmızı gül bitmek bilmiyor inan
Karanfiller birbirine karıştı
Kırmızısı,beyazı pembesi
Hep senin yolunu gözlüyorlar
Hepimiz seni bekliyoruz
Yoksa ömrümüz sensiz gelip geçecek
Geliyormusun ?

Hala ,hala o çok sevdiğin elbisen dolapta
Hala üstünde o ilk günkü kokunu saklamış
Biliyormusun? Birkaç tel saçların takılı kalmış
Aldım avuçlarımın içine,okşadım,kokladım
Karanlıklar çöktü yüreğime, hemde evimize
Hani sen yoksun diye lambaları dahi yakmıyorum
Evdeki tüm eşyalar hüzne verdiler kendilerini
Haydi dön, haydi dön artık
Duyuyormusun beni ?

Sen yoksun diye kaldırdık ne varsa ortalıktan
İnan ne televizyon kaldı nede radyo
O çok sevdiğim Batı radyoyu
Can Radyoyu ve demokratta dahil
Dinlemiyorum artık
Yanlızlığıma aynalar bile sabredemedi
Hepsi çatladılar bir bir
Kedimiz pamuk da gelmiyor artık
o da terkedip gitti ikimizi
Gel artık gel, sabır taşı değilim ben
Anlıyormusun !

Caddelerde,sokaklarda kimi görsem
Sen sanıyorum,
Hala üstündeki son beyaz giysini anımsıyorum
Saçların hala bukle buklemi?
Hala kırmızımı sürüyorsun dudaklarına
Oysaki ben hep pembe severdim
Gel artık yeter
Bu yaptığın ölmeden öldürmek
Yaşıyorken kabir azabı çektirmek bana
Duyuyorsan sesimi
İşitiyorsan yakarışımı
Gel haydi sevgili, gel !
ÇAMLIGİL