YALNIZLIK
Yokluğun sevdayı kovaladı yüreğimden
Yüreğim boş bir hangar İçimden koparıldı güzellikler Ayrılık darağacında cellât kadar Alaycı… acımasız… ve nankör! Sesinin olmayışı derin vadilerde yankı Gülüşünün olmayışı çiçeksiz dallar gibi Ellerin de yok, ayaklarında… hani sen Ayrılığın zehirli bir meyve sunuşun Sensizliğin içinde paylaşılmaz acılar Acılar sevdayı kovaladı yüreğimden Sensiz kaldım sevdasız kaldım Gecelerde aysız kaldım gündüzlerde gölgesiz Bir sensiz kaldım sanıyordum Yanılmışım sevdasız da kaldım Anahtarı seninle gitti kalbimin YALNIZLIK Yalnızlığınla dost olursan Yalnızlık biter… Telefon direkleri dinler seni Yanıtlar vitrinler… Vitrindeki bir ayakkabıyı giyer gidersin Para üstünü verir mankenler Yalnızlığınla dost olursan Çağırır seni eşkenarına Dalgalar şarap sunar Martılar meze Yağmur şarkılar söyler Açık denize Yalnızlığınla dost olursan Aşkı unutursun Kim? Ne? Seni terk eden Bir sevgili eski mi eski Hiç kullanılmadan nasıl eskimiş ki Yalnızlığınla dost olursan Arkadaşım Yalnız kalırsın yeryüzünde Hayallerin biter Geçmişin seni terk eder Anıların birer birer Yalnızlığınla dost olursan Geleceğe varamazsın Mevsimler hep kışta kalır Baharı yazı göremezsin Yalnızlığı sevme dostum Sevmeyi sev. Kavuşamayacak olsan da Bilsen de gelmeyecek Sen yine sevmeyi sev Beklemek bir umut Belki de gelecek…… Ben sana değil Şu yaşlı kalbimdeki aşka hayranım FETHİ OKÇU 23.07.2009 |