Artık Beklemiyorum
Hep payıma ağlamak düştü hayat denen pastadan
Gülmek neyime benim Umutsuzluk sarmış bütün ruhumu Dalgaları dövmek de denizimin kıyısını Haykırsam yüreğimden geçen sevda kelamlarımı Savursam içimde biriken isyan çığlıklarımı Yetmez, ne beni ne de seni anlatmaya Artık sustum,yoruldum.... Acılarımın sermayesini yüklemişim Yüreğimin kayıp kervanlarına Arayıp bulur muyum yitip giden maziyi Tükenmedi mi zaman, ben tükenmekteyim Saklı aşka tebessümlerimi Sonbahar rüzgârları almış götürmüş Yok oldu son umut kırıntılarım Hayat mı kara, yoksa ben mi karamsarım Bugün yazılsın istedim satırlara Döktüğüm inci tanelerim Damla damla.. umutsuzluğa.. Artık beklemiyorum doğmayacak güneşleri.. Nuray Ulusu Şanlısoy |
Asla olmamalı bu kadar umutsuzluk.Hayat herşeye rağmen güzeldir be köylü kızı.Acısı bile bir ayrı güzeldir.
Yeterki aldığımız her nefesin kıymetini bilincinde olalım.
Gönül tarlamdan kocaman bir buket bırakıyorum sayfanıza sevgi ile......