KARANLIKTAKİ KADIN
KARANLIKTAKİ KADIN
Alaca karanlık giderek koyulaşıyor İnsafsızca çöküyordu şehrin üstüne Yorgun yaşlı gözlerle bakıyordu Dudaklarında garip bir gülümseme Karanlıkla alay ediyordu kadın O katran karası geceler bile Dokunmuyor,etkilemiyordu onu Çünki mehtabım dediği o adam Geceden çok daha acımasızca Karanlıkta bırakmıştı dünyasını Karanlığın sonsuz kucağında Bir başına yapayalnız Dost olmuştu gecelere siyaha Baştan sona kapkaraydı giysileri Artık dolunayda bile etkilenmiyor Sabit gözlerle baktığı o yerden Umutla doğarmı bu gece mehtap Düşermi üzerime bir damla ay ışığı Kuruyan umutlarım yeşerirmi diye Yorgun yaşlı gözlerle bakıyordu Ve dudaklarında bir şarkı vardı Hiç bıkmadan biteviye söylediği < SENDEN UZAK GÜNLERİM ZİNDAN OLUYOR > KADER OKÇU |
çok beğendim kutlarım arkadaşım ,sevgiler selamlar.