Memleketin birinde iş bilmez bir hükümdar
Tamtakır kuru bakır hazineyi etmiş dar

Vergi, vergi üstüne halkta derman kalmamış
Dipsiz dibi çıkası bir kez olsun dolmamış

Vezirleri toplamış “bana bir akıl verin”
“Toplananlar yetmiyor, yeni gelirler derin”

Aklıevvel vezirler baş başa düşünmüşler
“Bulduk” diye topyekûn huzura taşınmışlar

Divan durup el pençe girip söze usûlden
“Köprü durur ne güne para basar usuldan”

“Şimdiden tezi yok şehre haber salalım”
“Köprüden her geçenden birer akçe alalım”

Memur hemen başlamış köprübaşı işine
Tahsil etmiş bir akçe geçen kelle başına

Daha vakit geçmeden hakan yine sıkışmış
Vezirleri çağırıp para diye çıkışmış

Vezir yokluk ne bilsin heybesinde yokluk yok
“Ferman verin alalım hükümdarım çözüm çok”

“Köprünün çıkışına başka memur koyalım”
“Bir akçeydi önceden şimdi iki alalım”

Padişah duraksamış isyan çıkar diyerek
Israr etmiş vezirler bahaneler sayarak

Halk tepkisiz başlamış çifter akçe vermeye
Bu durum da sultanın huzurunu germeye

“İtiraz yok mu” diye sorar olmuş durmadan
“Geçmez mi hiç vatandaş akçesini vermeden”

Aldığı her cevapta şaşkınlığı çoğalmış
Bir gariplik var diye bu konuya eğilmiş

Ve kötü bir gününde aklına fikir gelmiş
Ferman verip tezelden halkına haber salmış

“Köprümüzden her geçen iki akçe verecek”
“Köprünün ortasında üç de kırbaç yiyecek”

Sonrasında bir merak ama para geliyor
Adamlara sordukça müspet yanıt alıyor

Cevaplara kanmayıp yeter deyip sormaya
Karar vermiş aslı ne gözleriyle görmeye

Bakmış herkes sessizce parasını veriyor
Kırbaççının önünde sırasını bekliyor

Bunu gören padişah kızgınlıkla bağırmış
“Bir istem var mı” diye ahâliyi çağırmış

“Evet” demiş birisi hükümdar çok sevinmiş
Toplulukla birlikte ses verene devinmiş

Kırbaççı önünde ki zata dönmüş tüm gözler
“Söyle!” demiş hükümdar ve dökülmüş şu sözler

“Para vermek kolay ya lâkin sırayı görün”
“Bir kırbaççı yetmiyor ikincisini verin…”


Koyun sudan vergiyi nasıl olsa halk koyun
Doğrultusu uçurum sanmayın ki bir oyun

05.10.2005
27.09.2006 / AYDIN