1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1084
Okunma
Eylül de Gel
Ankara’yı özlüyorum ve de seni.
Kaderimsin alnıma yazılan.
EYLÜL de doğuşum gibi.
Uğurumdun Gizemli
Bir sonbahardan
Bana kalan
Gönül kapımı çalmadan geldin,
yerleştin. arsız kış güneşi gibi.
Kimin neyisin diye sormadan.
Küçük bir kentin yalnız çocuğuna.
Mutluluğum oldu yokluğunda hayalin.
Yaşanması gereken en büyük,
Günahım. Ve de vebalim oldun.
Gelirsen bir daha,
Yine EYLÜL de gel.
14-07-2006-Cuma
Tuğrul Ahmet Pekel
Cevap Yaz