Tufan..Mahşeri yalnızlıklar pençesindeki ruhun, Bu en son bestesidir, sağnak sağnak dökülen.. Tufana gark gemisi, azad olurken Nuh’un, Muhacir bir tubadır, toprağından sökülen.. Perdesidir semanın, Leyla’ya varan yolda.. Vird ile temaşadır, dem bulan garip halda.. Beyazdır, kırmızıdır.. açılan gonca gülde.. Göğü tutan duadır, dudaklardan dökülen.. Aşk elinden yanmışa, kucak açan felektir.. Menzile varmak için, sıdk-ı sabit dilektir.. Kimisi insan görür! kimisince melektir.. Azade bir candır bu.. çarmıhlarca çakılan... |
Sağlıcakla...