Bülbül ile gül(düet)
BÜLBÜL
İlkbahar başlayıp sonbaharla biter Bir gül açmadan dalında kuruyup gider Bizim sevdamız ilk baharda başladı yar Sonbaharlar geliyor solarmı ey yar GÜL Solmaz ey bülbülüm solmaz Bizim sevdamız kanımıza işledi Ne yazlar ne kışlar gelir geçer Solmaz ey bülbülüm solmaz BÜLBÜL Baksana etrafına ey yar Gülbahçesinde güller soluyor Ağaç dalında yapraklar sararıyor Kuruyan yapraklar yerlerde sürünüyor GÜL Ey bülbülüm telaş etme bukadar Bizim gönül bahçemiz sağlam Gönülbahçemize sevda ektik sevgi ektik Sonbaharlar değil ancak ölüm ayırır yar BÜLBÜL Hey gülüm gündüzlerim yıl oluyor Yüreğim günden güne kül oluyor Özlemlerin içimde kavrulup kalıyor Hasretlerin içimde savrulup kalıyor GÜL Dayan bülbülüm dayan... Güneş elbet yakında bizede doğacak Sabret bülbülüm sabret... Elbet kader birgün bizede gülecek BÜLBÜL Dayanacağım gülüm dayanacağım Dizlerimin bağı çözülsede Yüreğim yanıp kül olsada Özlemlerin içimde kavrulup kalsada Bekliyeceğim bir ömür boyu ey yar GÜL Ayrılıklardan söz etme bana yar İnanki sonum olur yaşıyamam Sensiz nefes almak bana zulum Ne olursun ayrılık deme bana yar BÜLBÜL Ayrılıklar ölüm değil gülüm Bir gün yine geri döner sana Ayrıklar kimi güldürmüşte bizi güldürsün Bülbülü ağlatmış gülleri soldurmuş gülüm... |
Ayrılıklardan söz etme bana yar
İnanki sonum olur yaşıyamam
Sensiz nefes almak bana zulum
Ne olursun ayrılık deme bana yar
BÜLBÜL
Ayrılıklar ölüm değil gülüm
Bir gün yine geri döner sana
Ayrıklar kimi güldürmüşte bizi güldürsün
Bülbülü ağlatmış gülleri soldurmuş gülüm...
Zevkle okudum harika,kaleminize yüreğinize sağlık Selam ve saygılarla...