Özgür Tin...../İçimdeki çocuk… Uçtu mavi beyaz bulutlara... Şahinler, yareni oldu... Haykırdı suskularını... Kimse bilmedi ağladığını dağlarda... Yalnız melekler gördü hallerini… .... Efsane bir dağdı Şiran Çağırdı, vardım Üzerinde beyazlar Şiran’ın meleği Karşıladı sisler içinde Saydam tabakayla kaplıydı Şiran Meleği e c e Geldi s e s s i z c e Buzların üzerinde Sarıldık sımsıkı Nurlar yağdı üzerimize Orada ö z g ü r t i n Orada sen! sen! sen! Çavlanların sesi Boğdu sessizliği Sıcacık esti rüzgâr Kavruldu tenler Buzlar eridi Bitmedi s e v d a Orada başladı o dans Şiran’dan arşa yükseldi Ölümsüzleşti a ş k........ … Fikret Şimşek zerre |
Hangi iklimi yaşarsak yaşayalım,
Hangi çağda olursak olalım,
Yine de aşk, yine de aşk sorguluyor zamanın tüneğinde,
kendisini ve ona ulaşanları, ulaşmak isteyenleri...
İçimizdeki var olan ve gıdasını almak isteyeni ihmal ediyoruz...
Oysa beslememiz gerekiyor, sevgiyle...
Tebrik ederim şairim...
Kaleminiz daim olsun...
Sevgi ve ışıkla...