...Çocukluk o bildiğimiz azim Hırsla çevirdigimiz tekerlek pedalinde Büyümek içtenliğimiz Ruhumuz kıpır kıpırken Hayatla sedasız Bağdaşırız Ömrümüzün mihenk taşı Olur çocukluk Gençlik erişilen nokta Biz pedal çevirmeyi Eskiden beri biliriz der havalanırız Mucize çalımlar atarak hayata Ve şaha kalkar hep atımız Son hızla dört nala Kamçısız Düz gider dişli çark Sıkışmaz bağımız Son hızla gider gençlik durmadan Sesi yankılanır bir zaman daha kulaklarda Tıkıdık tıkıdık tıkıdık Son hızla geçer zaman Ve biter gençlik Başlar saltanat Son bahardır Adı Ama aşina olunmaz Bilindik olsada Her şeyden uzak Hatıralar el olur Yaşamışlık yabancı Ve ömrün hazanı Savurulmayacak kadar kısıtlı Son durak Yolculuk buraya kadar Hiç bir şeyin geri dönmediği yer Bir çift göz hep bekler Zamanı Ya avunacak bir parça güzel hatırası yoksa Kim tutacak elinden Çocukluk gençlikte biter Ama yaşlılık sürer hayatı |