YOL ve YOLCU
Yollar gönüllerin verildiği yer.
Yollar yiğitlerin vurulduğu yer. Yollar uzakların varıldığı yer. Yolcu yola çıkıp, yola girecek. Kısmette ne varsa bir bir görecek. Yolunda gidene sataşma, satma. Yolsuzla, yolluyla yoldaşlık etme. Yolunu bulana bir adım gitme. Yoldaş yoldaşını çıkarmaz yoldan Yoldaş dert ortağı gönülden, dilden. Aşk için kazılmış su yolları var. Tarihe yazılmış su yolları var. Yok olmuş, bozulmuş su yoları var. Nesilden nesile olur rivayet. Binlerce yıl geçse olmaz nihayet. ’Meyve var mı?’ diye dala bakılır. Yoldan gelen için yola bakılır. Seven diken görmez, güle bakılır. Yol kutsalsa dikenleri gül olur. Taşlar acı vermez, sanki kül olur. Yol çeşmesi, kimsesizin kimsesi. Yolun, tehlikesi buzu ve sisi. Yollardır, ülkenin damarı süsü. Damar açık ise vücut beslenir. Sağlıklı olunur, kentler süslenir. Hava yolu, deniz yolu görülmez Göçerlerin, göç yolları sürülmez. Yolu bulunmazsa gönle girilmez. Yolun nerden geçeceği bell’olmaz. Gönlün kimi seçeceği bell’olmaz. Suyun engininden yolla geçilir. Dağın zengininden yolla geçilir. Gönül yangınından yolla geçilir. Yol bulunur yıldızlara varılır. Yol bilinir nazlı yârlar sarılır. Yol alınır menzillere erilir. Gönül gider ise gövde de gider. Bedeli ölçülmez ne olsa öder. Gönül gözü, gönül yolunu bilir. Gönül sazı, gönül dilini bilir. Gönül özü, gönül halini bilir. Cehenneme odu yolcu taşırmış. Klavuza uymayan, yolda şaşırmış. Yoldan çıkanların hâli perişan. Çok sürmez o eski depdebe ve şan. İleri gitmez ki, geriye koşan. İleri gidenler zafer kazanır. Zafer kazananın, yolu bezenir. Yol bilmeze, yolu tez bildirmeli. Hâl bilmeze, hâli tez bildirmeli. Dil bilmeze, dili tez bildirmeli. Yolcu gider iken yola iz eder. Kimine kor, kimisini köz eder. Yol hayattır, yol tarihtir, yol sırdır. Yol sevgili, yol canandır, yol yârdir. Yeleni Allah’a gidilen yerdir. Nasibi olmayan yola gitmiyor. ’Ömür bitiyor da, yollar bitmiyor.’ Bayram YELEN |
insanlar gider