Sine kuyusuna damlayan deniz
Hişam ın tahtını alt üst eden rüzgar
Ruhumun alnından geçen kılıç
Adım hayattır, abdır

Dursun kuşlar gökte
Yağmur damlaları değmesin yere
Bulutlar kara ve ak bulutlar
Dönmesin dünya ile iklim ile

Gögüs kayışımı yırtan damar
Sabahın erinde kurulan ışıktan imar
Afaktan gelen sesle boyun büken yapraklar
Adım aşktır,abdır ab-ı aşktır

Ateş halkının kurduğu makil
Ateşe ağlayan topraktan akil
Kurulunca topraktan tek il
Yandı taşlar dudaklar, ırmaktı tek bir

Yıl ve anın içinde taşıdığı zehir
Tek varlıktan doğan binlerce gölge
Doğanla ölen arasındaki giz
Adım, adım adım adındır
Adım abdır, aşktır, AB-I AŞKTIR

BEĞENİYLE OKUDUM ŞİİRİNİZİ ve BİRBİRİNDEN KOPARAMADAN SAYFAYA ASTIM.
KUTLARIM ŞAİRE,GÜZEL BİR ŞİİRDİ,DEVAMINI OKUMAK İSTERİM.
SEVGİLERİMLE.

Şiirin ritmi hece şiirlerine nazaran elbette zayıftır lâkin duygusunun oldukça iyi olduğunu ifade etmeden geçmek istemiyorum.
Bir diğer nokta ise; ab-ı aşk kelimesinin büyük harfle yazılmış olması okuyucuyular dikkate alınarak küçük harflerle yazılmalıydı.'' âb-ı aşk '' olarak yazarsak doğru kullanmış oluruz kelimeyi.

Tebriklerimle

gölgeler o avuçtan su içebilir mi şair ..
fakat o gölgeler demirden dağları deliyorlarsa neden olmasın değil mi ...
kılıç yaralarında kan sızıyorken ruhların alnından ...

şiir di
saygıyla
.

Ateş halkının kurduğu makil
Ateşe ağlayan topraktan akil
Kurulunca topraktan tek il
Yandı taşlar dudaklar, ırmaktı tek bir

Yıl ve anın içinde taşıdığı zehir
Tek varlıktan doğan binlerce gölge
Doğanla ölen arasındaki giz
Adım, adım adım adındır
Adım abdır, aşktır, AB-I AŞKTIR

güzel bir şiirdi yüreğinize saglık...