SORAMIYORUM
Onu tanıyanlar çıkıyor hep karşıma.
Durupta; nasıl, nerede soramıyorum. Suçluyum diye değil, Korkumdan da değil, Ne yüzle, ne hakla deyip azarlamazlar. Yo yoo kızmazlar da. Sordum diye sevinirler. Demek ki; hala seviyor derler. Soramıyorum. Ya ya hasta derlerse. İşte o korkutuyor beni. Ben ne yaparım o zaman. Yanına nasıl giderim. Yarasına merhem nasıl sürerim. Ooof Allahım ooof. Ağlamak geliyor içimden. Ya evlendi derlerse. Ya ya bir de bebeği var derlerse. Nasıl şaşarım. Ben onsuz nasıl yaşarım. Ooof Allahım ooof. Kanlar beynime sıçrar. Delilenirim. Sokak ortasında yıkılır, kalırım şimdi. Bir kurşun girer kalbime. İşte oracıkta ölürüm. Farzet ki; garip şairim. Onu tanıyanları tanımıyorsun. 14.07.2009 |
Selamlar...