SEN YOKSUN YA!
Sen yoksun ya!
Dizlerimin bağı çözüldü, Kalmadı mecalim artık yürümeye, Sesli harfler bile korkar oldu, cümlelerimden geçmeye… Sen yoksun ya! Hüzzam nağmeleri takılıyor hecelere, Kan damlıyor serseri gecelere, İpini koparmış bir deli gibiyim… Sen yoksun ya! Hasret baykuşları pencereme tünedi, Kara akşamlar bilevliyor artık içimi, Sahra çöllerine bıraktı ırmaklar yerini… Sen yoksun ya! Istırap gülleri açtı vazolarımda, Dikenler bile acıtmaz oldu yüreğimi, Yokluğunun acıttığı kadar… Sen yoksun ya! Hayat akmıyor şimdi, Sessiz moda geçti günlerim, Bir çıt çıksa çatlıyor beynim… Sen yoksun ya! Gözlerimden düştü dünya, Silindi senden başka ne varsa, Dibe vurdu ümitlerim… Sen yoksun ya! Kalbim atmıyor sanki Nefesim boğuyor ciğerlerimi, Kör bir bıçak ucunda kelimelerim… Sen yoksun ya! Fırtınalar kopuyor ruhumda, Dertler deryasında yüzüyor yelkenim, Issız bir ada yalnızlığında düşlerim… Sen yoksun ya! Kırıldı kalemim, Cellâtların eline kaldı kaderim, Ve nihayetinde tükendim, bittim! |
kocaman kalem...şiirle...