HASİBE TEYZE
Ben anneyim...
Ellerim nasırlı,belim bükük Gücüm yetmez artık ,takatim kesik. Ağrılar sardı bütün vücudu; Bir oda içinde yalnızlığımla, Gözlerim yolda bekler dururum. Kapımı gelipte bir çalan olsa, Şu yüreğim coşar,bayramı gelir. Ahh şu kapımı bir çalan olsa... İki tatlı söze, bir güler yüze, Hasret kaldı gönül,şimdi kan ağlar. Havalar da soğudu ne yapayım ben? Hangi kapıyı çalayım şimdi. Nasıl derim ki yardım et diye Demezler mi; senin evlatların var. Baksalarya sana! HASİBE TEYZE. ALLAH-IM güç-kuvvet ver sen bana. Dilim varmaz diyemem onlar vefasız.. Yıllardır çalmazlar benim kapımı. Farkındayım ben ,civciv büyüdü. Beğenmez oldu artık kabuğu... Siz benim hayatım, gözümün nuru, Gençliğimi uğruna feda ettiğim; Canımın parçası kıymetlimdiniz. Size nasıl beddua ederim şimdi... Varsın uğramayın benim kapıma, İyi haberinizi alsam da yeter. Şimdi hazan mevsimi yaşıyor gönlüm. Yapraklar bir bir savruldu gitti. Geriye kalan bir yaşlı ağaç. Her fırtınada;kıvranır durur. Kim bilir ;ha bugün, ha yarın.... Göçtü göçecek... |