süper üsdat. kim sevemzki soğan cücüğünü yenielr pek bilmez ama. saygı ile kal.

Mis gibiydi şiiriniz. Elinize kolunuza sağlık...

AHHHHHHHHHHHH AH
HOCAM ŞİMDİ HER ŞEY NAYLON VALLAHİ ÖZLÜYORUZ O ESKİ TABİ OLAN HER ŞEYİ KUTLARIM HEPSİDE DOĞRU VE GÜZEL SELAMLAR

Yüreğine sağlık gardaş

Aldın gittin bizi 50 yıl öncesine

Güzeldi

Selam,saygı,dua ve muhabbetle

kırık leblebi geldi, aklıma.. babannem alırdu.ucuzdu. bayat değilse güzeldi. yüreğine sağlık...

eskilerin yerini şimdiki hayatlar doldurmuyor işte özümüzde kalıyor bu yaşananların özlemi yaşadıgımız yer nekadar lüks ise hayat ne kadar teknolojiye dogru ditsede tutmaz yerini köydeki hayatın özümüzdeki hasteri dindirmez
zaman ilerledikce yaşantımız degişiyor zamana uydukcada biz insanlar degiiyoruz bulundugumuz yaşam bizi sürüklüyor ileri dogru ama özümüzdeki sevgiler herzaman kalıyor içimizde

Tüm Bunları anlatan bu şiiri yazan yüregi kutlarım....

Bir göz ev,
Bir somun ekmekle yenirdi
Soğanın cücüğü,
Hele bir toprak çanaktaki şu sinekli ayran;
Gülen bir çift göz de oldu mu ona,
Vuslata erdi eskiler.

Damdaki karakaçan
Ve şu kara öküzler
Ve çepicin anası ala keçi?
Sarı kızdan artan bir maşrapa süt;
Bir haklık tarladaki umut.

Ciğerinden sökülürce ‘oğul’ diyen nenem,
Çıkarır çıkısından birkaç parayı,
Verirdi dardaki oğluna pazara giderken.

Gelin,
Anadan da çok severdi kaynanayı,
Elini kınalar her Cuma gecesi,
İşte budur bilinmeyen eskilerin bilmecesi.

Lüks daireler karanlık,
Villalarda tutsağız şimdi,
Açılmaz kardelenler parkın bahçelerinde.

Oysa
Ne güzeldir köy çeşmesinde
Yumruğumla kırdığım soğanın cücüğü?
Kentin ihtişamında hasret,
Soğan cücüğündeki sohbet.


VALLAH SOĞNIN CÜCÜĞÜ BENİMDİYE KAVGA EDERMYDİİZ HOCAM TARHANA TEPSİSİNİN BAŞINDA....

YİNEEN GÖTÜRDÜN ESKİLERE...GARG OLDUM ŞİMDİ ÖZLEME....YÜRĞİNE SAĞLIK YAAAAA....NEREDEN BULURSUN BU KONULARI...