DİYE DİYE
Bir günüm olmadı gönlüme göre
Yıllarım tükendi ay diye diye Giremedim gönüllerde bir yere Ömrüm geldi geçti vay diye diye Yıllardır baharım yazım gelmedi Eller gibi bir kez yüzüm gülmedi Gönül bu dünyadan bir haz almadı Koysunlar mezara zay diye diye Defterime baktım dertlerle dolmuş Aynalara baktım gül yüzüm solmuş Azrail de bu gün bir haber salmış Kalan günlerini say diye diye Ateş düştü yüreğimi kavurdu Rüzgâr esti her bir yana savurdu Güvendiğim dostlar sırtımdan vurdu Dostlarım tükendi hay diye diye Umut deryasına aşk ile daldım Kırıldı sallarım ortada kaldım Bağrıma bir mızrak yarası aldım Ok isyan ediyor yay diye diye Dertlerim sıralı arkası gelmez Dostum dediklerim gözyaşı silmez Beni benden başka kimseler bilmez Nice dertler çektim oy diye diye Gönül dağlarının her yanı yamaç Bu dağları aşmak bende ki amaç Ne günlerim oldu ekmeğe muhtaç Halimi soran yok doy diye diye Baharım kış oldu yazım güz oldu Seksen doksan değil derdim yüz oldu İşte gidiyorum hesap düz oldu Ya Rab cennetine koy diye diye Nice canlar vardı aslına döndü Görmüyor gözlerim ışığım söndü Şu vücudum bana bir gecekondu Hiç gönül kırmadım huy diye diye Zeki Tombul ‘senin bahtın karalı Yârdan ayrı kaldım gönül yaralı Felek sillesini vurdu vuralı’ Yalvardım sesimi duy diye diye Baba der ki : Oğul sen derdini kaleme dökme Sızlar ciğerlerim yerinden sökme Benim sözlerime hiç boyun bükme Ağlarım o benim soy diye diye ZEKİ TOMBUL |