Ne Demek Geliyorsa İçimden Sana
Biliyorum çok oluyorum gecelere
Ve sığamıyorum
Kendi kabında devingenliğini örtbas etmeye çalışan yorgun bir yüreğe.
Vedasızlığına alışmaya başlamışken hayatın yağmurları çıkageliyor.
Tenim artık eskisi gibi çoğalamıyor hüzüne
Her adımda bir anlam bulamıyor tükenmişliğe.
Ve ben tüm gücümle buradayım işte.

Nihayetinde arzulanan aşkları,
sevgileri, mutlulukları topluyor bir yanım.
Mıknatıs gibi ve
Belkide zıt kutupların birbirini çekmesi gibi çekiyor geceme
Yağmurdan arta kalan bulutlarımı.
Yaşamak diyorum bu belirsizlikte ve...
Öpebilmek sevdayı.
Zor olan taraflarından gülümseyebilmek gibi bir şey hayat
Tanımsız silüetlere şiir okumak,
Bir tarafından gizlice tutunabilmek aşklara.
Bu kadar zormu acaba.

Şimdi durdurulamaz olanın
En ayrıntılı tasvirlerinde zamana terk ediliyor
Hayal ötesi yalnızlıklarım.
Ve durup dinlenmeden ,
Koşup düşmeden, nasılda çoğalıyor umutlarım.
Gülebiliyorum şimdi.
Şimdi daha çok yakınlığına aşk büyütebiliyor yamalı yüreğim.

Biliyorum ile başlayan cümleler kuruyorum.
İçinde sana ait olan düşlerden mutluluklar türetiyorum.
Sabaha daha var.
Kimse yok burada.
Bir yalnızlık bir ben.
Birde sen
Düşlerime misafir gelen.
Ağlamak yağmurların işi
Ey... sevdası yorgun yüreğim.
En sevdiğim şarkı çalınıyor gecemde.
Bir kenarına yaslanıyorum göremediğim yüzünün.
Ve coğrafyasında tükenirken gençliğim.
Satır aralarında kalıyor sana sarılan yüreğim.

Sessizliği ancak böyle olduğum zaman sevebiliyorum.

Bugün yine heyecan duyar
Ve
Sevinirmiyim..!
Yanımda olduğuna inanışıma.
Yağmur yağmasın artık ne olur alışmışken seni tanıdığım zamanlarıma.
Yazık olmasın ne olur.

İşte böyle bir geceden peşime takılan kelimeleri okudun yüreğine kendi içinden.
Keşke duyabilsem dediğim zamanlarımda..,
Duyabilirmiyim?
Acaba bu satırları sana ait o en güzel sesten.
Ve geçerken gözlerinin önünden.
Gülebilirmiyim acaba sana ait olan o en güzel düşüncelerden.
Yüreğime aldanıpta sevebilirmiyim
Sabahları hep seni düşünerekten,
Seni zamansızca özleyerekten,
Ama..;
Sen çekip gitmeyi sevdin....

‘’Çoğulluğun, yontularında kaos olmak bana ancak hüzüne istektir, ve her bitiminde seslenişin ve sana ait olan yazının son noktasında bana kalan ayrılığa sitemdir. ‘’