METRUK ŞİİRLER ECESİelimi uzattım tutar mısın tümden göçtü üstüme artık altında kaldım bu metruk şiirler şehrinin avucumda birikti son can kalıntısı tüm ağırlığınca devrildi üstüme dal budak kökleriyle bir orman eskisi ve terkedilmiş evlerin acımasız yalnızlığı çek çıkar bu nefessiz virâneden öldürecek beni azar azar biliyorum bu harap mısra duvarları adını fısıldamak gibi azap her soluk beton eziği kalem kırığı parmaklarımda mecal kalmadı tenimi okşuyor mermer ıssızlığı duyumsadığım sen kaybının kan kaybının kar uykusunca çoğalan çağrısı gelmezsen gideceğim kendimden gelmezsen bu enkaz vebâlin olacak ölürsem taşıyamazsın bu günahı elimi uzattım tutar mısın alır mısın avucumdan senindir bundan böyle emanetimdir metruk şiirler ecesinin mahrem anahtarı... CEYDA GÖRK 19 ağustos 2008................23.36 |
bir hece,hüzün,
bir şiir hüzün yaza yaza...
öldüğünü bile bilmezsin..
mısralar acıdan ölürde gider,
kelimelerin acıdan ızdıraptır hep hayat,
haberin oluncaya kadar ölür de gidersin...
oysa yaşamak için değil mi bu dünya...
oysa yaşamak çok güzel...
Rüzgar,
Beni de savurdu bir yerlere,
Yemyeşil dağlar, masmavi gökyüzü,mavi mavi deniz...
Yar kucağı gibi sıcak,
Yüreğimde kıpır kıpır sevgi,
Gül kokulu yar sanki..
Maviliklerin kıyısı mı desem...
Götürdüğü bu güzel yeri bi bilebilsem...
Nayil Kabak
Sevgiler Hiç Eksilmesin
Güzel şiirinizi kutluyorum...