Uzatmam...
Yarap bana bir medet yolla
Civan olsun Umutsuz yaşanmıyor Hayallerimin en köhne mekanı Irzımda demleniyor Bıktım dehlemekten çüüşlerimi Asi yaşamaktan korkuyorum Aklımda hüzün Kapımda paçavra dün Sığınacak tek çemberim İşte bu ortam Ötesi berisi yok Uzak yakın bir adım Birde üstüme salıyorsun Bilgiçlerini Kendini nimetten sayan Ukala takım Ağızları salyalı Yarap bana bir medet havale et Lütfen Yeter sınama vicdanımı Sana neyi anlatsam Bildiğini anlıyorsun Anlatmasam Yalnızım Melek olmadığımı biliyorum Takamıyorum kanatlarımı Zemberek zaman ofluyor tutkularımla Karmaşa yoğun Mutsuz bakışlarla zifleniyorum Her şey yamacımda Alabildiğince tik tak Esir almış duvarlar ebediyetimi Birde kulların kokarca gibi Zevkleniyor acılarımla Yarap bana medet postala Sabrın mükafatı senin olsun Yeterki zerresinde hayatın Özgürlügüm olsun Yaşamak için Bana lazım olan Bir hayat Candan yürekten olsun Dost acı desede yanımda olsun Belki melhem olur yarama Yarap duydunsa arzuhallerimi Buraya kadar Şimdilik yeterli Hele bunlar bir olsun Sonrası sana kalmış Uzatmam |