Bir Sonbahar HüznüAlelacele bir kıpırtı var yüreğimde Sanki sanki bir yerlere yetişmek istiyorum da Elim ayağıma dolanıyor Bu aralar Kırklı yaşlar böyle mi olur insan Durgun, umarsız, mütereddit Bir sonbahar hüznü çöktü içime İçimi okşayan bir tablo geliyor gözümün önüne Uzandıkça daralan iki tarafı ağaçlarla kaplı bir patika Yerler kahverengi ve sarının cümbüşü Biraz kırıklık var Rüzgar esiyor dinleyin... Usul/ usul Hışırtıları kulağımda yaprakların Ağır ağır ilerleyor ürkek basışlarla Yılgın küskün biraz da korkulu İçinde kimliksiz bir insan Yok oluşa doğru ANKARA-05 Nisan 2006 |
saygıyla..........