GÖREMEDİN
süreyya peşinde ışığı ararken ben
esrik rüzgarlara kapılıp geldim ne anlattım derdimi, ne sen beni dinledin kapalıydı kapın, değilmi bana üç büyücü dosttu ancak sana çok değil, bir kere bak dedim üç güvercin öldü, düşmeden yere kuma çizip anlatacağım dinle mağrur halin, başın bulutların üstünde üstünde yoktur kimse, tamam sen muhteşem bir şeysin şahittir sana her zaman gündüz ve gece şiir yetmez, birde türkümü dinle ümitsiz bırakma uzattığım ellerimi yinede ne halden anladın, nede sözden maske arardın yüzümün saf halinde eşkalimi çiz en azından, dursun kapın önünde gidiyorum bende, arkama bakmayacağım en son kararım, bende seni unutacağım ruhumuda alıp giderim, bir daha dönmem arif serdar |