Gerçek yüzDolaşırım balık gibi ucu yok deryada Nasıl kulak tıkayalım ardı arkası kesilmeyen feryada Umut yok, renk silinmiş rüyada Gönlümü serin tutsam da cennet-i vahada İçim yanıyor içim Tiksiniyorum insan yüzümde, Aynalar… Yalan mı söylüyorsun bana? Ne hikmeti ilahi ki bu Nerde kaldı ey insanoğlu... hakkın lütuf’u Adalet nasıl taşla-çamur arasında olgu Bu günü bölüyorum, yarın ağlatma beni Parçalıyor içimi kıyım kıyım Dünyalık duygu. Yol… Bırak artık peşimi Takmışım kemendine dişimi Hangi canavar benden azılı, yoksa bu şeytanın işimi Yok, efendim yok... Ar damarı kururken, nefis ardına saklar kendini Deniz kurumuş, kayalıklara bindirmiş gemi İhtiyacım var ihtiyacım İnsanlık Ne olursun Bir kere hatırla kendini Tanrının sana bahşettiği gerçek yüz bu mu? İçimizi sarmışken korku Hatırlat bize tanrım Yeni güneş tazeliğinde, insanlık denen ufku. i |