İ L H A M !Helâlinden bir şamar patlattın ya yüzüme Bozuğum yok arkadaş, üstü bende kalmasın. Domdom kurşunlarını yüreğime dizdin de Cephanem yok arkadaş, karşılıksız olmasın. Ciğerimden döküldü cerahatli sözlerin Cerrahlar bilemedi, bu nasıl yara, derin? Diyemedim ey gafil, ‘bunlar senin eserin’ Yargıcın yok arkadaş, suç günaha dalmasın. Uzanıp tutacakken, gittin ya, Allah kerim Karanlığa gömüldü zifre bulandı ferim Ne aşk bıraktın bende, ne de akildir serim Aklım uçtu arkadaş, sana pençe salmasın. Gözlerim kan çanağı, ağlamaktan bereldi Yüreğim parelendi, taşıp da dile geldi Söylesene ey zalim, bu zûlüm nasıl seldi? ‘Hesap sorma’ arkadaş, ’Yaradan’a kalmasın. Bir acı feryattayım, sesim içime kaçtı Hasretimi geçti de, hançerin yara açtı Bir gülüşün gönlümde, nurdan örülmüş taçtı Gönül hakkı arkadaş, can payını çalmasın. Bu kaçıncı manevra, ‘artık dönmem’ demişken Bu kaçıncı döneklik, başı ‘son’ eylemişken Ruhum öyle perişan, öylesine değişken Uzak dur be arkadaş, afâkım karalmasın. Nasıl kıydın insafsız, ‘melek’ dediğin bana Nasıl kandım (akılsız), ‘meleğim’ dedim sana Öylesine saf-ü saf benzerdin ki insana Dikkat et de kör şeytan, senden ilham almasın ! 2007 |