KAZ DAĞINDA KURU KAFAKaz dağında kuru kafa sallanıyordu rüzgarda bir ileri / bir geri çığlık çığlığa düşüme girdi Davulgu yemişe yatmış gövdesini sallayarak bağırıyordu bağırıyordu avaz avaz bağlı mı gözler kulaklar tıkalı mı yürekler taş mı Kaz dağında kuru kafa sallanıyordu rüzgarda bir ileri / bir geri kaç bin yıl var ki buradayım yaban yemişleri yapar kim gelirse veririm kızaran gövdemle bakarım türküler söylercesine / İda`ya Kaz dağında kuru kafa sallanıyordu rüzgarda bir ileri / bir geri ölüm dolaşıyor artık damarlarımda bugün belki son günüm / son çığlığım o ki / barış dalıydı hani her bir yaprağını uzatırdınız / Truva`dan beri o da benim gibi tanıdı Hektor`u besledi binbir gücünü vererek / tanelerinde hala damağınızda durur tadı onsuz düşünemezdiniz dünyayı biraz önce yanımdaydı / dipdiri üç kez çırpındı dökerek son kez zeytinlerini / gitti Kaz dağında kuru kafa sallanıyordu rüzgarda bir ileri / bir geri yer altında hareket var gövdeme vuruyor çığlıkları yedi düveli kovan ruh koparın diyor zinçirleri Kaz dağında kuru kafa sallanıyordu rüzgarda bir ileri / bir geri |
saygılar